FARMAKOTERAPIA KONWENCJONALNA

Pod tym umownym terminem należy rozumieć stosowaną od lat farmakoterapię glikozydami nasercowymi i lekami moczopędnymi. Mimo wprowadzenia nowych środków leczniczych, poprawiających wydolność krążenia, leczenie to jest nadal w pełni aktualne, a nawet podstawowe. Stosuje się je z powodzeniem w większości kardiomiopatii zastoinowych wtórnych i pierwotnych oraz większości wad serca. W zwężeniu ujścia żylnego lewego z rytmem zatokowym leczenie glikozydami naparstnicy ma mniejsze znaczenie, ale leki moczopędne stosuje się z bardzo dobrym skutkiem. Niewydolność krążenia w przebiegu migotania przedsionków z tachyarytmią (również w zwężeniu ujścia żylnego lewego) jest w większości przypadków leczona skutecznie glikozydami nasercowymi. W chorobie nad- ciśnieniowej glikozydy mogą być skuteczne tylko po uprzednim obniżeniu nadciśnienia.

Leki moczopędne są lekami z wyboru w każdej zastoinowej niewydolności krążenia, w tym również wywołanej zaciskającym zapaleniem osierdzia, zespołem sercowo-płucnym lub zwężeniem zastawek półksiężycowatych. Przydatność glikozydów naparstnicy w wymienionych 3 stanach chorobowych jest niepewna. Choroby te wymagają przede wszystkim leczenia przyczynowego.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Antywitaminy K

Antywitaminy K wchłaniają się z przewodu pokarmowego i dzięki temu mogą być podawane doustnie. Poszczególne preparaty różnią się między sobą pod względem siły i czasu działania przeciwkrzepliwego, a także szybkości...