Najczęściej wstrząs kardiogenny występuje w

Utrzymujące się ograniczenie przepływu tkankowego, będące skutkiem zmniejszenia objętości wyrzutowej, pogłębiane przez mechanizmy obronne o charakterze błędnego koła, powoduje narastające niedotlenienie tkanek. Jego następstwem jest uszkodzenie komórek. Dotyczy ono przede wszystkim śródbłonka naczyń włosowatych różnych narządów i powoduje, że stosowane leczenie okazuje się nieskuteczne. W tym przypadku można mówić o „nieodwracalnej fazie” wstrząsu, jednak brak jest jednoznacznych kryteriów jej rozpoznania. Pewnymi miernikami, pozwalającymi określić stopień tych zaburzeń, mogą być: stężenie mleczanów we krwi oraz zwiększenie zapotrzebowania na tlen.

Najczęściej wstrząs kardiogenny występuje w przebiegu zawału serca i zależy głównie od rozciągłości masy mięśniowej wyłączonej ze skurczu przez tę chorobę. Wstrząs powstaje przy wyłączeniu powyżej 30% masy komory lewej. W przypadku gdy ze skurczu zostaje wyłączone powyżej 50%, jest to z reguły wstrząs pierwotnie nieodwracalny za pomocą postępowania farmakologicznego (100% śmiertelności).

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Monitorowanie obowiązkowe

Monitorowanie obowiązkowe (p. tab. 1.1) może być ciągłe (u chorych hospitalizowanych) lub okresowe (u chorych leczonych ambulatoryjnie). Podstawowe metody leczenia przewlekłej zastoinowej niewydolności krążenia są wielokierunkowe:- 1. Leczenie przyczynowe podstawowej...