Blog – Medycyna: Lekarze do domu – Warszawa

Iistoria chirurgii szczękowej i znieczulenia – patrz Ward T., Ann. R. Coli. Surg., 197-5, .7, 67. Złamanie żuchwy. Może być częścią ciężkiego urazu z powikłaniem w postaci krwoto- cu do jamy ustnej, przeszkodami w oddychaniu i innymi obrażeniami (łącznie z urazem :zaszki i utratą przytomności). W ciężkich przypadkach może dojść do upośledzenia 'bronnych odruchów krtaniowych, co zagraża zaaspirowaniem krwi, zębów lub wydzieliny. Ruchome odłamy mogą spowodować zapadanie się języka i niedrożność oddechową. Może wystąpić szczękościsk. Zranienia żuchwy są zwykle mniej niebezpiecz- le i mogą być operowane w trybie planowym. Złamania szczęki górnej są klasyfikowane wg schematu Le Forta80. Mogą być połączone z obrzękiem okołooczodołowym krwotokiem z nosa, nierzadki jest także wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego z nosa. rzy złamaniach kości oczodołu dochodzi do podwójnego widzenia. Niekiedy wyłaniają ię problemy oddechowe, gdy ruchoma szczęka zbliża się do tylnej ściany gardła lub

o grzbietu języka. Anestezjolog wezwany do chorego ze złamaną żuchwą lub szczęką powinien zwrócić wagę na: 1. Współistniejące obrażenia, a szczególnie: a) uraz czaszki – utrata świadomości, 'gniecenia kości, wzrost ciśnienia śródczaszkowego b) uraz klatki piersiowej – odma lb krwiak opłucnej c) uraz jamy brzusznej – pęknięcie jej narządów d) złamanie użych kości. Obrażenia te powodują wzmożony krwotok i wstrząs.

-2. Obecność krwi i wydzieliny w gardle, krtani i tchawicy. Może dojść do przeszkody y oddychaniu i upośledzenia odruchów krtaniowych. Niekiedy zachodzi konieczność wykonania bronchoskopii w celu oczyszczenia drzewa oskrzelowego.