Ostateczne rozpoznanie przegrody poprzecznej

Ostateczne rozpoznanie przegrody poprzecznej możliwe jest dopiero podczas operacji. Śródoperacyjne badanie dwunastnicy pozwala stwierdzić ciągłość jej ściany oraz brak pierścienia trzustkowego. Płytki okrężny rowek leżący na pograniczu części poszerzonej i wąskiej wskazuje na położenie przegrody i wybór metody leczenia.

Różnicowanie. U dzieci z podejrzeniem przegrody poprzecznej dwunastnicy należy przeprowadzić różnicowanie tej wady z innymi postaciami niedrożności dwunastnicy, z przegrodą poprzeczną żołądka, w.p.z.o., niedrożnością jelita cienkiego i pozostałych odcinków przewodu pokarmowego. W różnicowaniu należy brać pod uwagę wiele stanów chorobowych nie umiejscowionych/^ przewodzie pokarmowym, np. krwiak wewnątrzczaszkowy, zapalenie u- cha, zapalenie dróg oddechowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Leczenie. Jedyną metodą leczenia dziecka z przegrodą poprzeczną dwunastnicy jest zabieg chirurgiczny. Należy przygotować chorego do operacji, zwłaszcza gdy wystąpiły u niego powikłania i ustalone są inne wady, np. przepuklina pępowinowa, niedrożność odbytu, serca. Do żołądka zakłada się zgłębnik i odsysa zalegającą treść. Najlepsze rezultaty daje radykalne wycięcie przegrody, można również uzyskać dobre wyniki stosując zespolenie omijające dwunastniczo-czcze. Przystępując do usunięcia przegrody należy określić jej położenie i miejsce przyczepu do ściany jelita. Podłużne nacięcie ściany przedniej dwunastnicy tuż nad i pod przyczepem pozwala ocenić grubość przegrody oraz stopień jej rozciągnięcia w kierunku obwodowym. Błonę poprzeczną należy wyciąć w całości tuż przy ścianie dwunastnicy, zaopatrując krwawiące naczynia szwami pojedynczymi (13). Nie zaleca się przecinania lub przerywania błony, gdyż wówczas powstają wtórne zwężenia wymagające następnych operacji. Po usunięciu przegrody zamyka się ranę w ścianie dwunastnicy szwami pojedynczymi wzdłuż jej osi, jeżeli nie powoduje to zwężenia światła. W przeciwnym razie prowadzi się szwy poprzeczne. Przed zamknięciem dwunastnicy wprowadza się zgłębnik do jelita czczego wyprowadzając go przez żołądek, przełyk, gardło i nos. Służy on do wczesnego karmienia dziecka po operacji. Wielu chirurgów zakłada jednocześnie gastrostomię (92). Ma ona odprowadzić na zewnątrz nadmiar treści żołądkowej i zabezpieczyć ranę w dwunastnicy przed rozejściem się jej brzegów.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

PODSUMOWANIE

Rozpoznanie i leczenie n.d.ż. musi być przeprowadzone najpóźniej w 3 miesiącu życia dziecka. Jeżeli do tego wieku badania nie pozwalają wykluczyć n.d.ż., to poleca się wykonanie laparotomii diagnostycznej z pobraniem...