Usunięcie wątroby
Oziębioną do ok. +5°C wątrobę wycina się wraz z drogami żółciowymi i dużym, zapasem naczyń do niej dochodzących. Pobiera się śledzionę i węzeł chłonny do- badań immunologicznych. Dalsze płukanie, do którego należy użyć 1-2 1 lodowatego płynu wieloelektrolitowego, wykonuje się na osobnym stole, w pojemniku- z drobno tłuczonym, jałowym lodem. Po wypłukaniu wątrobę umieszcza się w plastykowym worku z zimnym płynem Collinsa. Zawiązany worek z wątrobą wkłada się do drugiego, zawierającego jałowy, drobno tłuczony lód. Oba worki przechowuje się w trzecim, również z jałowym lodem. Tak zabezpieczona wątroba, przechowywana dodatkowo w naczyniu termostatycznym, musi być przeszczepiona w ciągu 12 godzin.
-2. Usunięcie chorej wątroby. Krótki okres pozwalający na przechowywanie wątroby pobranej ze zwłok powoduje, że na przygotowanie biorcy do przeszczepu pozostaje kilka godzin. Potencjalni biorcy są więc przygotowywani wcześniej prze- toczeniami krwi lub albumin zależnie od stwierdzanych niedoborów. Również' w okresie oczekiwania na przeszczep stosuje się pozajelitowe preparaty witaminy K i wyrównuje braki czynników krzepnięcia krwi. Na kilka godzin przed zabie-giem podaje się doustnie cyklosporynę A w dawce 17,5 mg/kg m.c. (52). Wykonywane są badania zgodności tkankowej, chociaż zauważono, że przeszczepienie wątroby mimo pełnej niezgodności zarówno tkankowej, jak i grup krwi, nie powodowało ostrego odrzucenia przeszczepu. Wątroba jest pod tym względem narządem uprzywilejowanym, jednak nie znaleziono do tej pory wytłumaczenia tego- zjawiska (7, 52, 63).
Usunięcie wątroby jest zwykle łatwiejsze u małych dzieci. U starszych zazwyczaj’ dużą trudność stwarza krwawienie żylne z krążenia obocznego. Po wypreparowaniu wnęki i wysokim odcięciu przewodu żółciowego wspólnego, przeprowadza się tasiemki pod żyłą wrotną i główną dolną, przecina więzadło trójkątne i sierpowate- uwidaczniając żyłę główną dolną w odcinku za wątrobą. Przed odcięciem żył wymagane jest sprawdzenie, jak zmienia się rzut serca po ich zaciśnięciu. Chorzy z długo trwającą marskością wrątroby przeważnie znoszą tę próbę dobrze. W przypadku znacznych zaburzeń krążenia poleca się przetaczanie krwi z żyły głównej dolnej do dorzecza żyły głównej górnej pompą używaną do krążenia pozaustro- jowego po uprzednim podaniu heparyny.
Dodaj komentarz