Metoda anestezji
-4. Po badaniu dziecko musi być pod ścisłą obserwacją. Metoda anestezji powinna być taka, by powrót odruchów był szybki, choć zawsze może wystąpić sinica spowodowana kaszlem, bezdechem, skurczem głośni lub przesunięciem wydzieliny w drzewie oskrzelowym. Korzystne jest ułożenie na boku, głową niżej.
-5. Inną polecaną metodą jest anestezja eterowa, do 3 fazy III okresu. Dziecko oddycha powietrzem. Środek cieniujący wlewa się na tylną część języka (20 ml). Ponieważ zachowany jest własny oddech, środek kontrastowy zostaje zaaspirowany do drzewa oskrzelowego i wtedy wykonuje się zdjęcia.
EZOFAGOSKOPIA. Trzeba najpierw wykonać intubację dotchawiczą. Należy zapewnić zwiotczenie zwieracza zapierściennego (czynnościowy zwieracz w zwężeniu górnym przełyku – przyp. red. poi.), co można osiągnąć za pomocą środków zwiotczających lub głębokiej anestezji. Przy zmianach powodujących niedrożność, jak. np. rak, rozdęty ponad zwężeniem przełyk może zawierać jedzenie i inną treść, która może ulegać zarzucaniu. Dlatego też pod ręką musi' być zawsze przyrząd do ssania. Ezofagoskopia może spowodować uraz i perforację, może także dojść do krwawienia po biopsji lub w razie obecności żylaków przełyku. Metoda anestezji musi umożliwiać szybki powrót odruchów. Pod koniec zabiegu trzeba dokładnie odessać krew itp. z gardła, a chorego odwrócić na bok.
Dodaj komentarz