Metoda otwarta
Klasyczną metodą anestezji niemowląt i dzieci było oddychanie różnymi mieszaninami gazów i par anestetycznych przy zachowaniu własnej czynności oddechowej. Metoda ta jest zastępowana przez dożylne wprowadzenie do anestezji przy użyciu nasennej dawki tiopentalu, środka zwiotczającego i intubacji, a następnie wentylacji przerywanym ciśnieniem dodatnim (IPPV) mieszaniną podtlenku azotu i tlenu9. Według opinii autora dawne metody są znacznie bezpieczniejsze w rękach przypadkowych anestezjologów.
Metoda otwarta kroplowa. Może być stosowana przy użyciu eteru dwuetylowego, chociaż sprawniejsze i szybsze wprowadzenie można uzyskać używając eteru dwuwiny- lowego, Vinesthenu lub chlorku etylu (jakkolwiek ten ostatni środek jest obecnie bardzo rzadko używany).
Objętość oddechowa noworodka wynosi jedynie 20 ml, tak więc nawet przy zastosowaniu bardzo małej maski przestrzeń martwa znacznie wzrasta, jeżeli nie zapewnimy właściwego przepływu tlenu, np. 1 l/min, dla wystarczającej eliminacji dwutlenku węgla.
Dodaj komentarz