Blog – Medycyna: Lekarze do domu – Warszawa

Monitorowanie obowiązkowe (p. tab. 1.1) może być ciągłe (u chorych hospitalizowanych) lub okresowe (u chorych leczonych ambulatoryjnie). Podstawowe metody leczenia przewlekłej zastoinowej niewydolności krążenia są wielokierunkowe:

– 1. Leczenie przyczynowe podstawowej choroby tak wcześnie, jak tylko to możliwe, np. leczenie choroby niedokrwiennej serca zachowawcze lub metodami kardiologii interwencyjnej czy kardiochirurgicznymi, operacje wad serca, leczenie nadciśnienia tętniczego lub zapalenia mięśnia sercowego, leczenie chorób pozaser- cowych (np. cukrzyca).

– 2. Zmniejszenie obciążenia serca pracą przez dostosowanie aktywności fizycznej do stopnia niewydolności krążenia, zmniejszenie masy ciała chorego, odpowiedni tryb życia (zakaz palenia tytoniu, unikanie używek i stresów, regularne odżywianie itp.).

– 3. Dieta małosolna z ograniczeniem płynów.

– 4. Farmakoterapia lekami o działaniu inotropowo dodatnim i lekami moczopędnymi.

– 5. Farmakoterapia lekami zmniejszającymi obciążenie wstępne i następcze.

– 6. Leczenie zaburzeń rytmu serca prowadzących do upośledzenia hemodynami- ki krążenia.

– 7. W przypadkach opornych na farmakoterapię przeszczep serca.

Parametry monitorowane w czasie leczenia

Z punktu widzenia patofizjologii hemodynamiki krążenia choroby prowadzące do zastoinowej niewydolności serca można podzielić na: Parametry monitorowane w czasie leczenia niewydolności krążenia pochodzenia sercowego

– 1. Monitorowanie obowiązkowe (ciągłe lub okresowe):

– a) częstość rytmu serca,

– b) ciśnienie tętnicze krwi,

– c) elektrokardiogram,

– d) diureza dobowa lub godzinowa,

– e) stężenie elektrolitów w surowicy krwi,

– f) stężenie białek surowicy (albuminy!),

– g) hematokryt,

– h) stężenie kreatyniny i mocznika w surowicy krwi.

– 2. Monitorowanie obowiązkowe w czasie dożylnego stosowania leków rozszerzających naczynia krwionośne i pobudzających receptory p-adrenergiczne:

– a) jak w punkcie 1,

– b) ciśnienie w naczyniach włosowatych (norma 0,8-2,67 kPa = 6-15 mm Hg).

– 3. Monitorowanie rozszerzone na oddziale intensywnej opieki:

– a) jak w punkcie 1 i 2,

– b) ciśnienie w tętnicy płucnej: skurczowe (norma 2,67-3,732 kPa = 15-28 mm Hg), rozkurczowe (norma 0,667-2,133 kPa = 5-16 mm Hg),

– c) ośrodkowe ciśnienie żylne (norma 0,39-1,17 kPa = 4-12 cm słupa wody),

– d) objętość serca: wyrzutowa (norma 60-90 ml), minutowa (norma 4-7 l/min),

– e) frakcja wyrzutowa serca (norma 50-75% objętości późnorozkurczowej komory), 0 objętość krwi krążącej (norma 5-6 1),

– g) wysycenie krwi tętniczej tlenem (norma 94-100%),

– h) parametry równowagi kwasowo-zasadowej.

– 1. Pierwotne zaburzenia kurczliwości i podatności mięśnia sercowego (zwłóknienie mięśnia sercowego w chorobie niedokrwiennej, kardiomiopatia po- zawałowa, zmiany zapalne i toksyczne w mięśniu sercowym, kardiomiopatie pierwotne).

– 2. Przeciążenie rozkurczowe komór (niedomykalność zastawek, przecieki między jamami serca).

– 3. Przeciążenie skurczowe komór (nadciśnienie tętnicze płucne i układowe, zwężenie ujść tętniczych, zwężenie aorty).

– 4. Mechaniczne ograniczenie wypełniania komór (zwężenie ujścia żylnego, zaciskające zapalenie osierdzia, tamponada serca, guzy serca).