Blog – Medycyna: Lekarze do domu – Warszawa

Obmacując brzuch dziecka można wyczuć poniżej prawego łuku żebrowego przy bocznym brzegu mięśnia prostego gładki, owalny, twardy guz. Odpowiada on prze- rośniętemu odźwiernikowi. Najłatwiej jest go stwierdzić badając dziecko zaraz po wymiotach podczas podawania pokarmu. W tych warunkach ściana żołądka nie jest napięta, a chory nie napina mięśni brzucha.

Badanie rentgenowskie. Przebieg choroby i objawy kliniczne w.p.z.o. są dość charakterystyczne, jednak ze względu na możliwość współistnienia towarzyszących zaburzeń rozwojowych należy wykonać badanie rentgenowskie, które stanowi ostateczne potwierdzenie rozpoznania przedoperacyjnego. Badanie to powinien przeprowadzić doświadczony rentgenolog. Zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej w pozycji pionowej uwidacznia duży, wypełniony powietrzem i płynem żołądek oraz niewiele gazów w jelitach. Po doustnym podaniu zawiesiny barytowej stwierdza się wielogodzinne jej zaleganie w żołądku. Perystaltyka żołądka jest bardzo żywa i pogłębiona, lecz nieskuteczna. Środek cieniujący z trudnością przechodzi wąskim strumieniem przez kanał odżwiernika do dwunastnicy dając obraz „sznura” (ryc. 10-14). Kanał ten najlepiej uwidacznia się w prawoskośnym ułożeniu chorego.

Różnicowanie. W różnicowaniu należy uwzględnić choroby przebiegające z wymiotami, jak wiadomo jest ich u dzieci bardzo dużo. Można je ogólnie podzielić na „chirurgiczne” i „internistyczne”.