Przetoka tchawiczo-przełykowa
Przetoka tchawiczo-przełykowa z zarośnięciem przełyku. Zachłyśnięcie treścią pokarmową lub wydzieliną powoduje zwykle zapalenie płuc w ciągu paru dni po urodzeniu. Operacja jest ryzykowna i wyniki były niepomyślne do r. 1939, gdy (niezależnie od siebie) Leven i Ladd wykonali w USA operację wielostopniową. Pierwotne zespolenie przełykowe wprowadził Haight w r. 1941.
Spotyka się różne odmiany anatomiczne. Najczęściej występuje uchyłek w górnej części przełyku, z przetoką między tylną ścianą tchawicy a dolnym odcinkiem przełyku.
Postępowanie anestezjologiczne może być trudne. Opieka przedoperacyjna obejmuje bezpieczne przekazanie na specjalny oddział, nie dopuszczające do hipotermii. Do ślepo zamkniętego górnego odcinka przełyku należy wprowadzić cewnik w celu odsysania. Ogólnie polecana jest kontrolowana wentylacja przez rurkę dotchawiczą. Absolutnie niezbędne jest dysponowanie skutecznym sposobem odsysania z dróg oddechowych za pomocą odpowiednio cienkiego cewnika. IPPV może powodować rozdęcie żołądka. Na szczęście jest to poważnym problemem tylko w nielicznych przypadkach, wówczas może być konieczna gastrostomia dla odbarczenia żołądka. Dobre zwiotczenie umożliwia irowadzenie wentylacji przy użyciu minimalnych ciśnień. Ważne jest dokładne uzupełnianie utraty krwi.
Dodaj komentarz