ROZWÓJ CEWY ŻOŁĄDKOWO-JELITOWEJ
W okresie różnicowania się listków zarodkowych i kształtowania z nich pierwotnych narządów tarcza zarodkowa wydłuża się w kierunku przednio-tylnym (71). Ze względu na rozwój cewy żołądkowej ważne są w tym czasie przemiany wewnętrznego i środkowego listka zarodkowego. Listek wewnętrzny ulega zagłębieniu w linii pośrodkowej tarczy zarodkowej tworząc rynienkę jelitową (ryc. 10-1). Część przednia i tylna rynienki jelitowej przekształca się w cewę stanowiąc jelito przednie i tylne, natomiast część środkowa, będąca zawiązkiem jelita środkowego, pozostaje szeroko otwarta do jamy pęcherzyka żółtkowego (ryc. 10-2). W miarę wzrostu i wydłużania się zarodka połączenie to zwęża się i przekształca w przewód jelitowo-żółtkowy, który zarasta pod koniec 4 tygodnia życia zarodka. Przewód jelitowo-żółtkowy
pozostaje niekiedy nie zarośnięty stanowiąc przyczynę wad rozwojowych. Spośród nich do najczęstszych należą: uchyłek Meckela, całkowicie przetrwały przewód jelitowo-pępkowy, torbiel jelitowa, więzadło jelitowo-pępkowe (ryc. 10-3).
Mezoderma śródzarodkowa, położona pomiędzy ekto- i endodermą tarczy zarodkowej, rozrasta się bocznie i łączy z mezodermą pozazarodkową pokrywając od zewnątrz pęcherzyk owodni i pęcherzyk żółtkowy. Leży ona symetrycznie po obu stronach struny grzbietowej dzieląc się na część przyśrodkową, z której powstają somity, oraz na część boczną, zwaną płytką mezodermalną. Płytka ta rozszczepia się na dwie blaszki: zewnętrzną, czyli ścienną – przylegającą do ektodermy, oraz wewnętrzną – przylegającą do endodermy nazwano ją mezodermą trzewną. Tworząca się pomiędzy tymi blaszkami szczelina stanowi zawiązek śródzarodkowej jamy ciała, która w późniejszym okresie łączy się z jamą ciała pozazarodkową. Śródzarodkowa mezoderma trzewna, przechodząc w pozazarodkową mezodermę pokrywającą pęcherzyk żółtkowy, jest źródłem mezenchymy pokrywającej jelito i materiałem, z którego powstają mięśnie gładkie i tkanka łączna otaczająca przewód pokarmowy.
Dodaj komentarz