Wymioty
Objawy. Pierwszym objawem są wymioty. Przeważnie pojawiają się one w 3-5 tygodniu życia. Dziecko będąc zupełnie zdrowe wymiotuje początkowo sporadycznie treścią pokarmową zmieszaną z sokiem żołądkowym. Wymioty stają się z czasem coraz częstsze i występują po każdym karmieniu. Okres od karmienia do wymiotów trwa od kilku do kilkudziesięciu minut.
Są one chlustające, obfite i nie zawierają żółci (ryc. 10-13). Niekiedy mają ślad krwi w postaci delikatnych pasemek. Związane jest to z pękaniem naczyń krwionośnych w ścianie żołądka na skutek silnych skurczów lub z trawiącym działaniem soku żołądkowego na przełyk i powstaniem w nim nadżerek. Zwraca uwagę, pomimo wymiotów wzmożone łaknienie, które objawia się nie tylko łapczywym ssaniem piersi, lecz również ssaniem rączek i często płaczem. Oglądając dziecko zwraca uwagę niedobór masy ciała, bardzo skąpa pod- ściólka tłuszczowa oraz^bladoróżowoszara, wiotka skóra. Powłoki brzucha są wys- ltlepione poniżej poziomu klatki piersiowej, tylko w nadbrzuszu można zaobserwować stawianie się żołądka. Objawia się to szeroką falą perystaltyczną biegnącą od lewego podżebrza i nadbrzusza na stronę prawą. Stolce u tych dzieci są gło-
dowe. Mają one postać niewielkich, zbitych, ciemnobrązowych grudek, które są oddawane przez dziecko co kilka dni. Niewielka ilość moczu jest spowodowana niedoborem wody i elektrolitów. Niedobory te wynikają z niedostatecznego wchłaniania oraz z utraty soku żołądkowego w wymiotach. Wymioty doprowadzają często do hipochloremii i zasadowicy. Objawia się ona ciężkim stanem dziecka z drgawkami, utratą świadomości i płytkim oddechem (coma pyloricum).
Dodaj komentarz