Długotrwałe prowadzenie leczenia

Stosuje się ją w świeżym zawale serca, w niestabilnej dławicy piersiowej, w profilaktyce reokluzji tętnic wieńcowych po leczeniu trombolitycznym, w zakrzepowym zapaleniu żył, w zatorze tętnicy płucnej, w zakrzepach i zatorach tętnic obwodowych, a także w profilaktyce powikłań zakrzepowych związanych z zabiegami chirurgicznymi, stosowaniem krążenia pozaustrojowego oraz hemodializy.

Długotrwałe prowadzenie leczenia przeciwkrzepliwego za pomocą heparyny jest kłopotliwe ze względu na konieczność jej pozajelitowego podawania, jak i ze względu na duży koszt leczenia. Lepiej do tego celu nadają się doustne leki przeciwkrzepliwe. Ponieważ działają one jednak dopiero po pewnym czasie, w sytuacji wymagającej szybkiego działania przeciwzakrzepowego podaje się je równocześnie z heparyną, którą odstawia się wówczas, gdy tylko stężenie protrombiny zmniejszy się do pożądanej wartości.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Objawy działania niepożądanego w czasie

Uważa się, że dawka 300 mg/24 h jest już wystarczająca do zahamowania agregacji płytek krwi. Dipirydamol. Należy do leków rozszerzających naczynia krwionośne. Obecnie w tym celu nie jest stosowany, gdyż...