Blog – Medycyna: Lekarze do domu – Warszawa

Obecność dobrze rozwiniętych dróg żółciowych wewnątrz- i zewnątrzwątrobo- wych nasuwa przypuszczenie, że przyczyną żółtaczki jest stan zapalny wątroby z ewentualnym zaczopowaniem przewodów zewnątrzwątrobowych, które zostały udrożnione fizjologicznym roztworem NaCl. W takim przypadku wprowadza się cienki dren polietylenowy lub sylastikowy do pęcherzyka, zabezpieczając go szwem kapciuchowym i wyprowadzając przez powłoki. Umożliwia on w okresie pooperacyjnym kontrolę wydzielania żółci, a także przepłukiwanie dróg żółciowych fizjologicznym roztworem NaCl. Po 7 dniach, jeżeli wydzielanie żółci jest zadowalające, wykonuje się ponownie badanie rentgenowskie z podaniem środka cieniującego przez dren. Prawidłowy wynik badania zezwala na usunięcie cewnika i dalsze leczenie zachowawcze.

Stwierdzenie w czasie zabiegu zwężonych zewnątrzwątrobowych, a czasem i we- wnątrzwątrobowych dróg żółciowych oraz uzyskanie wyniku badania morfologicznego, wykazującego stan zapalny wątroby, wymaga podjęcia trudnej decyzji dotyczącej dalszego postępowania. Niektórzy (4) polecają w tych przypadkach odstąpienie od leczenia chirurgicznego wychodząc z założenia, że po ustąpieniu zapalenia wątroby dobre wydzielanie żółci spowoduje poszerzenie wąskich dróg żółciowych. Ponieważ jednak istnieje uzasadniona obawa, że wąskie drogi żółciowe przy stanie zapalnym wątroby często ulegają zarośnięciu, bardziej uzasadniony wydaje się pogląd, że odbarczenie wątroby drogą zespolenia wątrobowo-wrotno- -jelitowego zmniejsza ryzyko rozwoju marskości wątroby (21).

Wskazane jest zmierzenie ciśnienia w żyle wrotnej po jej nakłuciu. Zwykle przekracza ono normę 1,96 kPa (20 cm H20). Rentgenowskie potwierdzenie n.d.ż. stanowi wskazanie do wykonania zespolenia wątrobowo-wrotno-jelitowego (hcpaloporłoenterostomia). Najprostsze technicznie i dające dobre wyniki jest zespolenie Kasai I, którego zasadę przedstawiono- na rycinie 9-6.