HEPARYNA I LEKI HEPARYNOPODOBNE
Heparyna jest naturalnym, stale występującym we krwi, czynnikiem przeciwkrzepliwym. Należy ona do mukopolisacharydów, bogatych w wiązania siarkowe. Jej masa cząsteczkowa wynosi 6000-20000. Wytwarzają ją, oprócz serotoniny i histaminy, komórki tuczne, z których uwalnia się podczas ich rozpadu. Mechanizm przeciwkrzepliwego działania heparyny, które występuje zarówno in vivo, jak i in vitro, jest złożony. Nieodzowna do tego działania jest obecność w osoczu antytrombiny III. Bez niej heparyna wykazuje niewielkie tylko właściwo-ści przeciwkrzepliwe. Kompleks heparyna-antytrombina III hamuje powstawanie trombiny z protrombiny oraz ją inaktywuje. Inaktywując czynnik V, VIII, IX, XI i XII hamuje tworzenie się tromboplastyny. Poza tym heparyna przyspiesza fibrynolizę, hamuje czynność płytek krwi oraz zwiększa przepuszczalność ścian naczyń. Ma hamować proliferację komórek mięśni gładkich w ścianie naczyń i brać udział w regulacji procesu angiogenezy. Aktywuje także lipazę lipoprotei- nową, powodując przejaśnienie hiperlipemicznej surowicy, co jest związane z hydrolizą tłuszczów zawartych w chylomikronach.
Działanie heparyny na proces krzepnięcia krwi jest szybkie, lecz krótkotrwałe – utrzymuje się ono 2-4 h. Ponieważ w przewodnie pokarmowym ulega ona rozkładowi, działa wyłącznie podana pozajelitowo. Metabolizowana jest w wątrobie przy udziale enzymu heparynazy, a jej metabolity są powoli wydalane z moczem.
Dodaj komentarz