BRONCHOSKOPIA61:
HISTORIA. Cylindryczną metalową rurkę do badania jam ciała, oświetloną światłem świecy, wynalazł w r. 1807 Bozzini (1773-1809)62. W r. 1895 Gustav Killian (1860- -1921) z Freiburga zastosował laryngoskop, by zajrzeć poniżej strun63. Technikę współczesnej bronchoskopii rozwinął Chevalier Jackson (1865-1958) w USA i Victor Negus w W. Brytanii we wczesnych latach obecnego stulecia. Oddychanie dyfuzyjne zostało opisane po raz pierwszy u psów w r. 1944 przez Drapera i Whiteheada64, a natlenianie w bezdechu u ludzi w r. 1947 przez Drapera65, a później przez Holmdahla66. Bronchoskop fibroptyczny wprowadził w r. 1968 Ideka67.
Pionierem ezofagoskopii był Kussmaul (1822-1902) w r. 1869 i von Mikulicz (1829- -1905) w r. 188108. 1. ZNIECZULENIE POWIERZCHNIOWE (p. część rozdziału na temat znieczulenia przewodowego, str. 249). Znieczulenie powierzchniowe, choć obecnie mniej popularne niż kiedyś, jest bardziej bezpieczne od anestezji, jeśli pacjent ma niedrożność dróg oddechowych lub odkrztusza duże ilości krwi lub ropy. Znieczulenie to pozwala także chirurgowi na ocenę ruchomości strun głosowych, co nie może być dokładne, gdy chory jest uśpiony.
-2. ANESTEZJA. Premedykacja zależnie od stanu ogólnego. Niezależnie od rodzaju anestezji wiele autorytetów uważa, że najlepiej połączyć ją ze znieczuleniem powierzchniowym krtani i tchawicy, by zapobiec skurczowi głośni i niepożądanemu poruszaniu się w czasie płytkiej anestezji.
Dodaj komentarz