Przeszczepy
Zalety tej metody: niewystępowanie „płuca poperfuzyjnego” w okresie pooperacyjnym podczas zatrzymania krążenia serce nie zawiera krwi i jest nieruchome nie ma potrzeby stosowania perfuzji wieńcowej w czasie operacji na zastawkach aorty. Metoda jest szczególnie przydatna u dzieci133.
Przeszczepy tętnic wieńcowych. Do omijającego przeszczepu wieńcowego zastosowano żyłę odpiszczelową w r. 1967, a tętnicę piersiową wewnętrzną w r. 1970. Stosowane metody anestezjologiczne są takie same, jak opisane wyżej do operacji w krążeniu po- zaustrojowym. Co do szczegółów anestezji do nagłych operacji tętnic wieńcowych – patrz Viljoen J. F. i wsp., Br. J. Anaesth., 1974, 46, 953.
Cewnikowanie serca134. Po raz pierwszy wykonał je na sobie Forssmann w r. 1929135 został laureatem Nagrody Nobla w r. 1956. Badanie wymaga wprowadzenia cienkiego cewnika pod kontrolą rentgenowską przez żyłę przedramienia do prawego serca i tętnicy płucnej. Dokonuje się pomiaru ciśnień i pobiera próbki do badania gazów krwi. Chorzy są zwykle w złym stanie ogólnym, a badanie nie jest pozbawione ryzyka. Im młodsze dziecko, tym ryzyko większe186. Cewnik może spowodować wystąpienie skurczów dodatkowych komorowych, notowano także przypadki migotania komór zakończone śmiercią. Zwykle monitoruje się EKG w sposób ciągły. Powinno się unikać cewnikowania serca przy wadzie Ebsteina zastawki trójdzielnej, gdyż wiadomo, że cewnikowanie jest wówczas szczególnie niebezpieczne.
Cewnikowanie u dorosłych i starszych dzieci wykonuje się znieczulając miejscowo okolicę wprowadzenia cewnika do żyły. Młodsze dzieci mogą wymagać silnego uspokojenia farmakologicznego lub pełnej anestezji. Napotyka się następujące trudności: 1) dziecko musi być nieruchome przez dłuższy czas, 2) postępowanie nie może wpływać na parametry gazometryczne, a szczególnie prężność tlenu, 3) nie powinny wystąpić istotne zaburzenia hemodynamiki, 4) powyższe warunki muszą być spełnione w prawie całkowitej ciemności potrzebnej do oglądania obrazu rentgenowskiego, 5) w pracowni rentgenowskiej poleca się stosowanie metod niewybuchowych.
Należy stosować 21°/o tlenu we wziewnej mieszaninie anestezjologicznej. Trzeba unikać głębokiej depresji oddechowej, a stosowana metoda powinna zapewniać stan równowagi przez względnie długi okres.
Dodaj komentarz