Biazepam
-4. Biazepam (p. także str. 169). Używany jako środek uspokajający w stomatologii zabiegowej i zachowawczej. Po raz pierwszy zastosowany w tym celu w r. 1966 i 196872. Zmniejsza rzut minutowy i rzut skurczowy serca79. Pacjenta należy przygotować tak jak do anestezji i ułożyć w pozycji na wznak. Lek podaje się z szybkością około
-2,5 mg/30 s – do wystąpienia senności, niewyraźnej mowy i opadających powiek (objaw Verriłla74) dawka przeciętna pomiędzy 12 a 20 mg. W tym momencie można rozpocząć zarówno płytką anestezję, jak i wykonać analgezję miejscową. Premedykacja atropiną zmniejsza kłopotliwe ślinienie, podczas gdy występuje jednocześnie niepamięć. Czasami obserwuje się miejscowe podrażnienie lub nawet zakrzepicę żył w miejscu wstrzyknięcia. Całkowite obudzenie może zabrać kilka godzin, jakkolwiek dużo wcześniej pacjent może usiąść w poczekalni75. Połączenie diazepamu z metoheksitalem może powodować niewydolność krążenia76.
-5: Środki przeciwbólowe z grupy narkotyków podawane dożylnie mają zastosowanie przed anestezją podtlenkiem azotu. Względne przeciwwskazania do anestezji w iotelu stomatologicznym:
Dodaj komentarz