Dokładne poznanie mechanizmów rozwoju niewydolności krążenia
Dokładne poznanie mechanizmów rozwoju niewydolności krążenia pozwoliło na wprowadzenie nowych leków do leczenia tego złożonego zespołu chorobowego. Wywołana niewydolnością krążenia sympatykotonia powoduje nie tylko przyspieszenie czynności serca, lecz także obkurczenia żylnego i tętniczego łożyska naczyniowego, zwiększając w ten sposób obciążenie wstępne i następcze do wartości patologicznych. Upośledza to jeszcze bardziej, już patologicznie zmienioną, czynność komór serca z wszystkimi jej następstwami, jak wzrost ciśnienia późnorozkurczowego w komorach, zwiększenie pracy serca, zwiększone zużycie tlenu przez mięsień sercowy i zmniejszenie objętości wyrzutowej. W obrazie klinicznym charakteryzuje się to objawami zastoju krwi w krążeniu płucnym i(lub) obwodowym.
Z tych przesłanek powstała koncepcja, aby farmakoterapię konwencjonalną (glikozydy nasercowe i leki moczopędne) wzbogacić lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, a także innymi niż glikozydy naparstnicy (nazwanymi w tym rozdziale „nienaparstnicowe”) lekami o działaniu inotropowym dodatnim.
Dodaj komentarz