Metody zmniejszania utraty krwi
Wszystkie aparaty wypełnia się płynem, który bywa różny: od świeżej, heparynizo- wanej krwi, przez dekstran do 5% glukozy. Do oksygenatora musi być doprowadzony tlen w dużym przepływie, co normalni:» powodowałoby nadmierne wypłukanie dwutlenku węgla. W związku z tym stosuje się mieszaninę 2,5-3,5% dwutlenku węgla w tlenie w celu utrzymania tętniczej prężności dwutlenku węgla w granicach normy.
W czasie otwarcia serca zamyka się dopływ żylnej krwi do serca. Mimo to istnieje utrata krwi dopływającej do serca: 1) z krążenia wieńcowego, 2) z tętnic oskrzelowych poprzez żyły płucne (może być duża w przypadkach takich, jak np. tetralogía Fallota),
-3) z niedomykających się zastawek aortalnych. Krew tę można usuwać ssakiem i ponownie przetaczać. Metody zmniejszania utraty krwi z otwartego serca są następujące: 1) zatrzymanie krążenia wieńcowego zaciskiem na podstawie aorty, połączone z planowym „.atrzyma- niem czynności serca (2 ml 25% cytrynianu potasu wstrzyknięte do krążenia wieńcowego) i osobna perfuzja tętnicy wieńcowej, 2) hipotermia do 15°C, co tak obniża metabolizm komórkowy, że bezpiecznie można zatrzymać krążenie wieńcowe.
Dodaj komentarz