Obciążenie wstępne

Obciążenie wstępne (mierzone wielkością ciśnienia późnorozkurczowego w komorach, a w praktyce klinicznej dla komory lewej ciśnienie w naczyniach włosowatych płucnych) jest wprost proporcjonalne do objętości krwi krążącej i wielkości powrotu żylnego, a odwrotnie proporcjonalne do frakcji wyrzutowej (opróżnianie komór w czasie skurczu) i podatności rozkurczowej ścian komór. Wynika z tego, że skurcz naczyń żylnych może zwiększać, a ich rozszerzenie zmniejszać obciążenie wstępne.

Obciążenie następcze (mierzone wielkością ciśnienia skurczowego w komorach i aorcie lub tętnicy płucnej) jest uzależnione głównie od oporów mechanicznych stawianych wyrzucanej krwi przez lewą lub prawą komorę serca, np. od oporu na drodze odpływu, w obrębie zastawki aorty lub tętnicy płucnej, stopnia obkur- czania tętnic obwodowych lub płucnych, zależy także od objętości krążącej krwi i jej lepkości. Rozszerzenie zatem łożyska naczyń tętniczych (zmniejszenie oporów obwodowych) zmniejsza obciążenie następcze, a zwiększa ich skurcz.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

FARMAKOTERAPIA ZWIĘKSZAJĄCA OBJĘTOŚĆ WYRZUTOWĄ SERCA

Zastosowanie leków czynnie wpływających na łożysko naczyniowe pozwala na zmniejszenie obciążenia wstępnego i następczego oraz poprawę przepływu w naczyniach włosowatych. Dzięki tym działaniom jest przerywane wiele mechanizmów pogłębiających wstrząs. Niestety...