Szczególne ryzyko pooperacyjne to:
-1. Niedodma – z powodu niedostatecznego kaszlu i zaburzeń mechaniki klatki piersiowej w wyniku zmniejszonej siły mięśniowej. 2. Nadmierne wydzielanie śluzu spowodowane prostygminą lub pirydostygminą daje się zmniejszyć atropiną.
-3. Odma jako powikłanie zabiegu operacyjnego. 4. Przełom cholinergiczny. (Patrz także: Mansfield R. i Jenkins R., Praclical Anaesthesia lor Lung Surgery, 1967. I.ondon: Bailliere, Tindall and Cassell).
ANESTEZJA DO OPERACJI NA SERCU Historia kardiochirurgii. Pierwszy drenaż osierdzia z powodu ropnego zapalenia osierdzia – Hilsman w r. 187 592. Pierwsze uwieńczone powodzeniem szycie rany serca – Rehn (1849-1930) w r. 189693. Pierwszy zabieg z powodu wady zastawkowej – Tuffier (1857-1929) w r. 191494. Pierwsza perykardiektomia z powodu zapalenia osierdzia – Hallopeau (1876-1924) w r. 192195. Rozcięcie zastawki z powodu wady zastawki dwudzielnej – Cutler (1888-1947) i Levine w r. 192396. Rozszerzenie palcem lewego ujścia tylnego przez przedsionek – Souttar (1875-1964) w r. 192597. Podwiązanie przetrwałego przewodu tętniczego – Gross i Hubbard w r. 193 998. Chirurgiczne leczenie tetralogii Fallota (1888) – Blalock (1899-1964) i Taussig”. Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty – Crafoord i Nylin100. Przecięcie zastawki tętnicy płucnej w leczeniu zwężenia tętnicy płucnej – Brock101. Plastyka zastawki w leczeniu stenozy mitralnej – Harken i wsp.102. Pierwsze zastosowanie u człowieka sztucznego płuco-serca – Gibbon103. Pierwszego wszczepienia zastawki dwudzielnej dokonano w Uniwersytecie Oregońskim w r. 1960. Starr dokonał wymiany zastawki aortalnej w r. 1961. Pionierska praca nad szwami naczyniowymi – Carrel (1873-1944) w r. 1907104.
Dodaj komentarz