Blog – Medycyna: Lekarze do domu – Warszawa

Wrodzonemu przerostowemu zwężeniu odźwiernika towarzyszą niekiedy inne anomalie przewodu pokarmowego, np. ziejący wpust, przepuklina rozworu przełykowego, zarośnięcie przełyku, zdwojenie odźwiernika, zwężenie dwunastnicy (34).

Etiopatoloyia. Przyczyny i mechanizm powstawania w.p.z.o., pomimo wielu teorii, nie są znane. Na wrodzony charakter przerostu błony mięśniowej wskazują badania sekcyjne płodów, u których stwierdzono przerostowe zwężenie odźwiernika. Nie wyklucza się jednak możliwości powstania pylorostenozy po urodzeniu. Brak objawów choroby w pierwszych dniach życia można tłumaczyć niewielką ilością spożywanego pokarmu, który przechodząc przez wąski kanał odźwiernika nie powoduje stanu zapalnego błony śluzowej. Dopiero większe objętości treści pokarmowej mogą spowodować stan zapalny na skutek mechanicznego drażnienia błony śluzowej i jej obrzęk, który doprowadza do prawie zupełnego zamknięcia światła odźwiernika.

Istnieje teoria, która próbuje wyjaśnić tę wadę zmianami analogicznymi do spotykanych w chorobie Hirschsprunga. Nie udało się jednak potwierdzić jej za pomocą badań mikromoriologicznych ani histochemicznych. Teoria hormonalnego wpływu matki na plód, a ściślej na błonę mięśniową tej „wybranej” okolicy przewodu pokarmowego i jej przerost również nie jest przekonywająca. Nie można pominąć czynników dziedzicznych wyjaśniających etiologię w.p.z.o. Wiadomo, że choroba ta ma niekiedy charakter rodzinny i częściej spotyka się ją u potomstwa rodziców, którzy na nią cierpieli. Prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z tą wadą przez matkę, która już urodziła dziecko z w.p.z.o. jest kilkakrotnie większe niż u innych kobiet.