Istotny problem terapeutyczny

Jeżeli przyczyną ostrej niewydolności lewokomorowej jest częstoskurcz komo- rowy, to leczeniem z wyboru jest kardiowersja elektryczna serca. Gdy mimo przywrócenia rytmu zatokowego utrzymuje się nadal duszność i nie cofają się objawy zastoju w krążeniu płucnym, wówczas stosuje się typowe leczenie farmakologiczne, omówione powyżej. Należy jednak unikać glikozydów naparstnicy lub strofantyny ze względu na działanie arytmogenne tych leków (możliwość nawrotu częstoskurczu). W poszczególnych przypadkach, przy bardzo szybkim rytmie zatokowym, można rozważyć podanie bardzo małych dawek glikozydów naparstnicy po wyrównaniu zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej przez uzupełnienie ewentualnych niedoborów jonów potasowych (np. 0,1-0,2 mg dezlanozydu, powoli dożylnie). Przy znacznej bradykardii (poniżej 40/min) należy zastosować, oprócz farmakoterapii, również czasową elektrostymulację serca.

Istotny problem terapeutyczny stanowi towarzysząca niejednokrotnie obrzękowi płuc ekstrasystolia komorowa. Leki przeciwarytmiczne mają najczęściej mniej lub bardziej wyrażone działanie inotropowe ujemne na mięsień sercowy. Wydaje się, że lekiem przeciwarytmicznym najbezpieczniejszym jest w tym przypadku lidokaina. Obrzęk płuc zwalcza się lekami moczopędnymi i rozszerzającymi naczynia obwodowego układu tętniczo-żylnego. Nie stosuje się glikozydów naparstnicy.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

LEKI WPŁYWAJĄCE NA KRĄŻENIE JELITOWO-WĄTROBOWE CHOLESTEROLU

Cholestyramina. Jest żywicowym wymiennikiem jonowym, w skład którego wchodzi sól czwartorzędowego chlorku amonowego. Nie rozpuszcza się w wodzie i prawie całkowicie nie wchłania się z przewodu pokarmowego. W jelicie cienkim...