Morlina ze skopolaminą
Morlina ze skopolaminą zostały użyte do wprowadzenia w stan zamroczenia przez von Steinbuchela z Grazu8 i Carla Josepha Gaussa z Fryburga (później z Wiirzburga)9, a następnie zastosowane jako środek anestetyczny10. Sama skopolamina była używana w dużych dawkach od r. 192811, lecz powodowała ona zbyt duży niepokój. Benthin w Niemczech w r. 1940 użył po raz pierwszy dolantyny jej zastosowanie w położnictwie zostało opracowane w r. 1948 w USA12 i w W. Brytanii18.
W r. 1847 zastosowano eter i powietrze drogą doodbytniczą dla złagodzenia bólów porodowych14. Popularnością cieszył ^ię eter zmieszany z oliwą15 brometol został pc raz pierwszy zastosowany w r. 1927, a wkrótce po nim paraldehyd16. Używano również różnych leków z grupy lenotiazyn17, z których promazyna zdobyła przez pewien czas popularność. Synergiczne działanie leków, takich jak oleista zawiesina eteru wprowadzona drogą doodbytniczą, morfina i siarczan magnezu, miało również swych zwolenników18. Badano działanie diazepamu (Bepko19) oraz ketaminy20.
ANALGEZJA PRZEWODOWA. Wkrótce po pierwszej analgezji podoponowej wykonanej przez Biera w r. 1898, zastosowano ją w położnictwie21. Talc zwaną „kontrolowaną analgezję podpajęczynówkową” wykonano w r. 192822. Blok siodłowy opisano w r. 194628. Zastosowanie analgezji krzyżowej w położnictwie opisał Stoeckel24, blokadę okołoszyjkową – Geliert25, blokadę przykręgową Thu i Th12 – Cleland26. Zewnątrz- oponową analgezją lędźwiową opisano w r. 192827, a ciągłą krzyżową (zęwnątrzopono- wą) w r. 193 828. Była ona skutecznie spopularyzowana przez R. A. Hingsona29. W tym samym czasie wprowadzono ciągłą analgezję zewnątrzoponową lędźwiową80. Blokadę sromową opisał pierwszy Müller w r. 1908.
Dodaj komentarz