Niedotlenienie
Przyczyny spadku ciśnienia podczas anestezji w stomatologii52 a. Czynniki emocjonalne, związane z zabiegiem lub występujące podczas wstępnegc .okresu anestezji.
b. Niedotlenienie. Niektórzy osobnicy ulegają zapaści przy podawaniu hipoksycznej mieszaniny gazów (10% tlenu), zanim dojdzie do anestezji. c. Ucisk na zatokę szyjną w czasie podtrzymywania żuchwy. d. Bradykardia i hipotensja w wyniku odruchu z nerwu błędnego, wzbudzonego prze- operatora.
Szycie oskrzela
-2. Szycie oskrzela. Zwykle wykonuje się to po założeniu na oskrzele zacislcii i nie przedstawia problemu. Niektórzy chirurdzy szyją bez zacisku, w celu zmniejszenia ryzyka przetoki oskrzelowo-płucnowej. Gdy operacja ma się odbywać w ten właśnie sposób, należy chorego najpierw hiperwentylować tlenem, a następnie uważnie obserwować w czasie bezdechu. Jeśli pojawi się sinica lub niepokojące objawy, należy poprosić chirurga, by zatkał miejsce przecieku tamponem z gazy przez okres, gdy ponownie hiperwentyluje się chorego.
Morlina ze skopolaminą
Morlina ze skopolaminą zostały użyte do wprowadzenia w stan zamroczenia przez von Steinbuchela z Grazu8 i Carla Josepha Gaussa z Fryburga (później z Wiirzburga)9, a następnie zastosowane jako środek anestetyczny10. Sama skopolamina była używana w dużych dawkach od r. 192811, lecz powodowała ona zbyt duży niepokój. Benthin w Niemczech w r. 1940 użył po raz pierwszy dolantyny jej zastosowanie w położnictwie zostało opracowane w r. 1948 w USA12 i w W. Brytanii18.
Niedotlenienie krwi
Niedotlenienie krwi tętniczej w czasie anestezji z wentylacją jednego płuca. Wykazano, że przeciek krwi nieutlenowanej przez spadnięte płuco może wynosić aż 65u/o rzutu serca49 i że wentylacja czystym tlenem nie wyrównuje całkowicie hipoksemii w tych przypadkach60. Należy unikać niepotrzebnego wzrostu ciśnienia śródpęcherzy- kowego w płucu wentylowanym, gdyż nasila to przepływ krwi przez płuco spadnięte61. Insuflacja tlenu do spadniętego płuca może poprawiać utlenowanie krwi, pod warunkiem, że poprzedzi ją krótkotrwałe rozdęcie płuca62. Zaleca się, by mieszanina gazów stosowana do wentylacji rozprężonego płuca zawierała co najmniej 33°/o63, a nawet SCP/o54 tlenu.
Płuca
Podczas manipulacji na sercu trzeba bacznie nadzorować układ krążenia: a) bezpośrednio obserwując serce, b) trzymając stale rękę na tętnicy promieniowej tętno może stać się słabo wyczuwalne lub nawet na jakiś czas zaniknąć, c) często sprawdzając ciśnienie tętnicze, d) wykrywając zaburzenia rytmu. Bradykardia z nieskutecznymi skurczami komorowymi jest objawem poważnym i sygnałem, że operację trzeba czasowo przerwać (chyba że konieczny jest masaż), jak też że należy podać czysty tlen. Asy- stolię lub migotanie komór należy leczyć w zwykły sposób (p. rozdz. XXXV).
Kliniczny stan dziecka
tej mogą towarzyszyć inne anomalie układu trawiennego, np. trzustka pierścienio- wata, niedrożność odbytu, lub wady ogólnoustrojowe, np. zespół Downa.
Objawy i rozpoznanie. Kliniczny stan dziecka z przegrodą poprzeczną nie różni się od stanu chorego z inną postacią zarośnięcia lub zwężenia dwunastnicy. Pierwsze objawy mogą wystąpić w różnym czasie, zazwyczaj w kilka do kilkunastu godzin po urodzeniu. U dzieci z dużym otworem w przegrodzie pojawiają się później, niekiedy w wieku kilku lat. Pierwszym objawem są wymioty. Zawierają one treść żołądkową lub żołądkową zmieszaną z żółcią. Obecność w wymiotach żółci świadczy o przeszkodzie położonej poniżej brodawki dwunastniczej większej. Obserwuje się wzdęcie nadbrzusza i zapadnięcie pozostałych okolic brzucha. Wzdęcie jest tym większe, im węższy jest otwór w przegrodzie i im dłużej trwa okres obserwacji. W niektórych przypadkach uwidacznia się przez powłoki fala perystaltyczna żołądka, podobnie jak we wrodzonym przerostowym zwężeniu odźwiernika. Noworodki te zazwyczaj oddają niewielką ilość zagęszczonej smółki. Jeżeli przegroda znajduje się poniżej brodawki dwunastniczej większej i powoduje całkowitą niedrożność, to smółka jest szarozielonkawa, zbita i w niewielkiej ilości. U dzieci z niedrożnością leżącą powyżej brodawki, ilość smółki jest znacznie większa i ma ona smolistą barwę i konsystencję miodu. Podobnie wygląda smółka u noworodków z częściową niedrożnością dwunastnicy. Ilość smółki, a w późniejszym okresie stolca, jest tym większa, im większy jest otwór w przegrodzie. Cennym badaniem potwierdzającym rozpoznanie niedrożności dwunastnicy lub jej zwężenie jest badanie rtg jamy brzusz-nej w pozycji pionowej przednio-tylnej. Wykazuje ono dwie banie powietrza z poziomem płynu, z których lewa, odpowiadająca żołądkowi, jest większa i leży wyżej, prawa zaś dotyczy dwunastnicy (ryc. 10-17). Niewielkie ilości gazów w dalszych pętlach jelita świadczą o niedrożności częściowej.
Układ krążenia
Niekiedy u noworodków w dzasie wdechu powstaje w żołądku ujemne ciśnienie, co powoduje wessanie powietrza. Jeżeli powoduje to wzdęcie lub utrudnia oddychanie, należy posłużyć się cewnikiem jako sondą żołądkową.
Układ krążenia. W krążeniu płodowym lewa komora wyrzuca krew przez tętnicę główną do tkanek i do łożyska w stosunku V3 do 2/3. Utlenowana krew z łożyska, wracając do serca, miesza się z krwią żyiną. Połowa objętości tej mieszanej krwi przepływa przez otwór owalny do lewego serca. Druga połowa płynie przez prawe serce do krążenia płucnego, chociaż pewna jej część dostaje się do aorty przez przewód tętniczy.
Naczynioruchowy peptyd jelitowy
Hamuje wchłanianie wody, sodu i potasu w jelicie cienkim. Pobudza uwalnianie- insuliny i glukagonu. Żołądkowy peptyd hamujący (GIP) wytwarzany jest przez komórki APUD (Amine Precursors Uptake Decarboxylation) i komórki K w gruczołach dwunastnicy i jelita czczego. Hamuje on wydzielanie kwasu żołądkowego i pepsyny. Wzmaga uwalnianie insuliny w przypadkach zwiększonego stężenia glukozy we krwi.
GÓRNA LOBEKTOMIA
GÓRNA LOBEKTOMIA. Nie jest łatwo zablokować wylot górnego płata, pozostawiając drożność oskrzeli do dolnych płatów. Próby wprowadzenia specjalnego sprzętu często kończą się niepowodzeniem. Górna lobektomia z powodu gruźlicy wiąże się z obecnością obfitej wydzieliny od czasu stosowania chemioterapii.
GÓRNA LOBEKTOMIA Z RESEKCJĄ CZĘŚCI OSKRZELA GŁÓWNEGO (sleeve resection). Czasem wykonuje się resekcję górnego płata z powodu raka wraz z częścią oskrzela głównego. Oznacza to, że oskrzele główne będzie przez pewien czas otwarte i duży przeciek powietrza może uniemożliwić rozprężenie płuc. Można tę trudność pokonać, stosując anestezję dooskrzelową do płuca zdrowego.
BRONCHOSKOPIA61:
HISTORIA. Cylindryczną metalową rurkę do badania jam ciała, oświetloną światłem świecy, wynalazł w r. 1807 Bozzini (1773-1809)62. W r. 1895 Gustav Killian (1860- -1921) z Freiburga zastosował laryngoskop, by zajrzeć poniżej strun63. Technikę współczesnej bronchoskopii rozwinął Chevalier Jackson (1865-1958) w USA i Victor Negus w W. Brytanii we wczesnych latach obecnego stulecia. Oddychanie dyfuzyjne zostało opisane po raz pierwszy u psów w r. 1944 przez Drapera i Whiteheada64, a natlenianie w bezdechu u ludzi w r. 1947 przez Drapera65, a później przez Holmdahla66. Bronchoskop fibroptyczny wprowadził w r. 1968 Ideka67.
Peptydy bombczynopodobne
Peptydy bombczynopodobne, wytwarzane przez komórki H przewodu pokarmowego, obkurczają pęcherzyk żółciowy i pobudzają wydzielanie trzustkowe oraz zwalniają pasaż treści jelitowej. Ich obecność powoduje wzrost stężenia gastryny,. PP i CCK.
Polipeptyd trzustkowy (PP) jest wytwarzany w trzustce. Hamuje on wydzielanie białka enzymatycznego i wodorowęglanów przez trzustkę, hamuje również motorykę żołądkowo-jelitową.
Anestezja i analgezjo w położnictwie
METODY BEZLEKOWE. Od r. 1777, gdy Anton Mesmer po raz pierwszy opisał hipnozę, była ona okresowo stosowana, tak że bezbolesny poród, w warunkach odprężenia i podejścia naturalnego, jest metodą długiej tradycji, okresowo budzącą większe zainteresowanie (Grantley Dick-Read, 1890-1959)1.
W i. 1959 zaprojektowano ubiór dekompresyjny2. ŚRODKI USPOKAJAJĄCE I PRZECIWBÓLOWE. Gdy autor tej książki miał jako student medycyny zajęcia w położnictwie, używano powszechnie mieszanki przeciwbólowej, złożonej z wodzianu chloralu (Liebreich, 1869), nalewki makowca oraz bromku. Miała ona raczej wywołać sen, niż uśmierzyć ból. Ustąpiła ona miejsca barbituranom po wprowadzeniu barbitalu przez Emila Fischera i von Meringa w r. 1903. W r. 1912 pojawił się luminal3, a następnie pernokton4 i pentobarbital5.
Najnowsze komentarze