Chorzy z pełnym żołądkiem
-1. Chorzy z pełnym żołądkiem. 2. Chorzy z ostrą infekcją lub guzem w okolicy górnych dróg oddechowych, co może powodować przeszkodę w oddychaniu.
-3. Szczególnej opieki wymagają chorzy na: a) niedokrwistość sierpowatą, b) zaawansowaną chorobę wieńcową, c) znaczną otyłość, d) nasilone przewlekłe zapalenie oskrzeli i niewydolność oddechową typu zaporowego, e) stany spistyczne.
ZAROŚNIĘCIE ŻOŁĄDKA
Stan ten dotyczy odźwiernika lub części przedodżwiernikowej żołądka i stanowi zaledwie 1% wszystkich niedrożności przewodu pokarmowego (33). W polskim piśmiennictwie ogłoszono kilka przypadków powyższej wady, z których większość
zakończyła się niepomyślnie (29, 33, 61, 94). Wczesne jej rozpoznanie i właściwe leczenie pozwalają na uratowanie dziecka, dlatego u każdego noworodka wymiotującego od 1 lub 2 dnia życia jasną treścią żołądkową powinno się podejrzewać niedrożność żołądka.
Opatrunki u oparzonych
Opatrunki u oparzonych. Problem stwarzają częste uśpienia małych dzieci do zmian opatrunków po oparzeniu. Należy unikać wyniszczenia. Niepożądane są częste anestezje halotanem. Z użytecznych sposobów wymienić, należy neuroleptanalgezję, uśpienie ketaminą lub analgezję wziewną (np. metoksyfluran 0,35°/o)74.
Chorzy na cukrzycę. Młodzieńczy typ cukrzycy jest bardzo chwiejny i wymaga szczególnej opieki w okresie operacyjnym. U ciężko chorych pożądane są częste oznaczenia elektrolitów i równowagi kwasowo-zasadowej. Celem postępowania anestezjologa winno być szybkie przywrócenie świadomości po operacji, bez wymiotów. Wskazane jest zasięgnięcie opinii pediatry w sprawie leczenia insuliną.
Premedykacja
Premedykacja. Niektórzy anestezjolodzy stosują głęboką premedykację powodującą, że dzieci przybywają na salę operacyjną w stanie snu mogą być one bez przerywania tego stanu znieczulane podtlenkiem azotu lub cyklopropanem. Inni anestezjolodzy wolą nawiązać kontakt z dzieckiem, stwarzając atmosferę wolną od lęku po lekkiej preme- 'dykacji i zachęceniu dziecka do zaśnięcia wprowadzenie do anestezji odbywa się drogą wziewną lub dożylną. Premedykacja z użyciem środków uspokajających nie jest konieczna, jeśli dziecko waży mniej niż 10 kg.
Rurki dotchawicze
f) VeIlacotta40, prawostronna, do zamykania prawego górnego płata, umożliwiająca wentylację lewego płuca oraz płatów środkowego i dolnego prawego płuca,
g) Greena, prawostronna, do zamykania światła oskrzela prawego górnego płata47, ma haczyk opierający się o ostrogę tchawicy pozwala na wentylację lewego płuca oraz środkowego i dolnego płata prawego płuca.
Powikłania anestezji w fotelu stomatologicznym
-1. Niedotlenienie. Nawet przy podawaniu 20% tlenu w czasie anestezji w stomatologii może dojść do niedotlenienia wskutek niedostatecznego utrzymywania drożności dróg oddechowych. Może to być utrudnione, gdy chirurg naciska na żuchwę, wykonując ekstrakcję w jej obrębie. Niedrożność może być spowodowana przesunięciem tamponów lub zatkaniem nozdrzy przez maskę nosową. Stwierdzono, że w czasie operacji stomatologicznych zdarzały się zgony spowodowane niedotlenieniem30.
Preoksygenacja
-5. Operacje na otwartym sercu. Jeśli serce ma być wyłączone z krwiobiegu, powstaje konieczność zabezpieczenia mózgu przed nieodwracalnym uszkodzeniem. Na krótki okres takie zabezpieczenie zapewnia hipotermia. Wyłączenie serca na dłuższy okres wymaga zastosowania krążenia pozaustrojowego, niekiedy w połączeniu z hipotermią.
Metody anestezji. Chodzi wciąż o udoskonalenie metod, zapewniających płytką, spokojną, gładką anestezję bez hipoksji. 1. Premedykacja morfiną i atropiną lub skopolaminą – dawkowanie zmniejszone u chorych o dużym ryzyku. Niektórzy anestezjolodzy obawiając się tachykardii powodowanej przez atropinę nie podają jej w premedykaicji.
ZALECANE METODY
ZALECANE METODY. Premedykacja: 0,15 mg atropiny. Założenie dożylnego wlewu kroplowego przed wprowadzeniem do anestezji. Intubacja przed uśpieniem dziecka. Środki anestetyczne: podtlenek azotu z tlenem, w razie konieczności środek zwiotczający z dodatkiem minimalnej ilości halotanu.
Rozszczep podniebienia i zajęcza warga u noworodka67. Operacja rozszczepu podniebienia jest zwykle wykonywana w dwu etapach, podczas gdy zajęczą wargę można zoperować w czasie jednej z tych operacji lub niezależnie. Wielu chirurgów woli operować zajęczą wargę w wieku 10-16 tygodni, a podniebienie w wieku 1 roku. Dziecko powinno być w dobrym stanie i w pełnym zdrowiu.
Monitorowanie
Innym zupełnie podejściem do anestezji w chirurgii serca jest stosowanie dużych dawek morfiny, 1 mg/kg masy ciała, dożylnie wraz ze środkiem zwiotczającym mięśnie
i wentylacją przerywanym ciśnieniem dodatnim122. Badania wskazują, że takie dawki nie mają wpływu na rzut serca, obwodowy opór naczyniowy, ciśnienie tętnicze, częstość tętna i ośrodkowe ciśnienie żylne u zdrowych ludzi, lecz powodują spadek obwodowego oporu naczyniowego i wzrost rzutu serca u chorych z dużymi wadami zastawek aortalnych. Może to być związane z uwalnianiem katecholamin. Stosowanie podtlenku azotu może powodować depresję krążenia, stąd unika się tego środka w praktyce klinicznej. U dużej grupy chorych występuje głęboka analgezja, lecz nie zawsze utrata przytomności.
TRZUSTKA PIERŚCIENIOWATA
Zwężenie lub całkowite zarośnięcie odcinka dwunastnicy spowodowane trzustką pierścieniowatą ma swoją przyczynę we wczesnych okresach życia zarodka.
Etiopatologia. W 1 miesiącu życia zarodka z endodermalnego nabłonka dwunastnicy powstają trzy zawiązki trzustki: grzbietowy i dwa brzuszne •- prawy i lewy. Lewy zawiązek brzuszny wcześnie zanika, natomiast prawy na skutek zwrotu razem z pętlą dwunastniczą zlewa się z zawiązkiem grzbietowym, tworząc część dolną głowy trzustki. W przypadku trzustki pierścieniowatej zawiązek lewy nie zanika, lecz razem z zawiązkiem prawym tworzy bardziej lub mniej pełny łuk, a nawet pierścień obejmujący dwunastnicę.
PULMONEKTOMIA
PULMONEKTOMIA. Popularne jest stosowanie rurek o podwójnym świetle odcina się dostęp powietrza do chorego płuca, a wentyluje się tylko płuco rozdęte (p. także str. 362 i nast.). Może dojść do niedotlenienia krwi tętniczej (str. 373). Skutecznym sposobem jest zastosowanie blokera do lewego oskrzela głównego do pulmonektomii lewostronnej. Opróżnia się mankiet i wycofuje bloker do tchawicy bezpośrednio przed założeniem zacisku na oskrzele. Lepiej nie próbować usuwać blokera obok rurki, gdyż może się on zaklinować na poziomie szpary głośni. Rurka dooskrzelowa lewa jest za-dowalająca przy pulmonektomii prawostronnej. Można ją wycofać do tchawicy w celu sprawdzenia, czy nie ma przecieków w szwie kikuta oskrzela, przed zamknięciem klatki piersiowej.
METOKSYFLURAN
-15- 20 mg59. Środki lotne. Można je dodawać do podtlenku azotu. 1. HALOTAN60. Zwykle podawany z parownika Goldmana. Rozpowszechniony i silny dodatek do podtlenku azotu i tlenu, daje gładkie i szybkie budzenie. Często powoduje zaburzenia rytmu serca.
-2. METOKSYFLURAN61. Używany jako lotny środek w połączeniu z podtlenkiem azotu i tlenem. Trzeba go dodawać już od początku indukcji. 3. TRÓJCHLOROETYLEN62. Mniej silny niż halotan, lecz może mieć zastosowanie dla wzmocnienia działania analgetycznego.
Najnowsze komentarze